Teamcoaching

Reflectieverslag wel of niet?

Tijdens deze bijeenkomst is o.a. aan de orde gekomen wat het belang is van een gedegen reflectie. We hebben het hier over gehad en iedereen heeft het belang onderkent, dus ook ikzelf.

De eerste mogelijkheid die zich aandoet dit daadwerkelijk tot uitvoering te brengen heb ik aan me voorbij laten gaan. Tijdens de vakantieperiode heb ik hiervoor tijd genoeg gehad om hier eens goed voor te gaan zitten en dit heb ik nagelaten.

Wel kan ik aangeven dat ik heb nagedacht over mijn persoonlijke ambities/ wensen in het werk en heb hier wel concrete acties in ondernomen. Zo ga ik voor minimaal 8 uur per week bij een andere afdeling aan de slag.

Tot dusver kan ik ook aangeven tevreden terug te kijken op de coaching bijeenkomsten die we tot nu toe hebben gehad en het effect hiervan op het team alsook mijzelf!

Doordat iedereen zich open heeft opgesteld, heeft me dit wel weer energie gegeven. Op basis van de gemaakte afspraak sneller en uitvoeriger te zijn m.b.t. reflectieverslagen en de nu te constateren nalatigheid, lijkt een belofte dit een volgende keer wel te doen niet helemaal reëel.

En toch is dit wel mijn intentie!

Wat mij verraste was de openheid van ons allemaal en dat het zich nog weer verdiept heeft na deze sessie.

Ik heb geleerd dat ik me wat kwetsbaarder op moet stellen en wat meer moet vragen naar het hoe en waarom anders verval ik gauw in aanname's.

Ik ga dit wat meer in de praktijk proberen te brengen en zal in bewuste situaties van tevoren bedenken wat ik evt vragen wil en hopelijk word het dan wat meer eigen. ik krijg steeds meer het teamgevoel en dat is fijn om te merken!

Wat ik lastig blijf vinden naast het wat" meer vragen" is het temperen van mijn emoties..

Deze voorsupervisie was meer dan het verkrijgen van inzicht in de manier van werken. Het schrijven van het verslag. We zijn ook echt inhoudelijk met mijn persoonlijk leerproces aan de slag geweest en heeft me een stap verder gebracht in omgaan met en inzicht in mijn persoonlijke gevoelens. Ik heb mogen ervaren dat reflecteren me echt wel lukt.

Het was goed te merken dat er vanaf dag 1 een klik was in onze gesprekken. Je betrokken en open manier waarop je het gesprek leidde. Ook heb ik je positief kritische feedback als verhelderend en prettig ervaren.

Je hebt me geleerd dat supervisie vooral geen therapie is. Dat lijkt me een valkuil waar je voor uit moet kijken. Tegelijk kan het leerproces helend werken en dat heb ik persoonlijk zo ervaren. Het lijkt me mooi en dankbaar werk wanneer je anderen zo kunt helpen in hun leerproces, zoektocht om met hun situatie en relaties in hun werk om te gaan.

Peter, dank je wel.

Het traject vond plaats met op het juiste moment met de juiste supervisor. Peter heeft eigenlijk van al mijn supervisies en intervisies in het verleden een geheel gemaakt. In dit traject zijn een aantal zaken onder 1 noemer gebracht. Hoe zit ik in elkaar, wat zijn mijn motivaties”.

Al met al heeft supervisie in jaar drie heeft er ook voor gezorgd dat ik zelfstandig diepgang kan krijgen in mijn reflecties.

En diepgang kan krijgen in andermans reflecties door middel van vragen stellen. Dit zorgt ervoor dat ik mijn visie op hulpverlening en mijn rol als professional kan verfijnen en kan sturen. Ook merk Ik dat ik gedurende afgelopen half jaar steeds meer mijn inzichten vanuit reflecties in de praktijk inzet. Ik merk dat ik zelfverzekerder ben geworden en (dankzij reflectie en supervisie) beter uitdagingen kan aangaan; zoals feedback geven aan de nieuwe stagiair. Ik maak daarnaast steeds meer keuzes aan de hand van de uitkomsten van mijn reflecties. Supervisie en reflectie neem ik zeker mee als hulpmiddel voor mij als professional.