Begeleide Intervisie

Inzichten verkregen op eigen inbreng: Dat ik niet de enige ben die hiertegen aan loopt, was voor mij troostrijk. Dat er collega’s zijn die ook wel willen dat zaken af zijn maar ook bewust zaken laten liggen voor de week erop, zoals rapporteren. Ik merkte toen ik hier thuis over nadacht dat ik dit heel bewust niet doe omdat de week erop ook weer een druk is... Hiermee heb ik wel het antwoord gevonden op de aan mij gestelde vraag: of ik een te grote caseload heb. Waarop ik stelde in theorie niet maar in de praktijk wel.

Ik zou ook naar een methode toe kunnen werken dat ik er meer vrede mee heb om niet iedereen wekelijks te hoeven zien. Zo bespeurede ik, gisteren nog, een schik reactie toen ik erachter kwam ik iemand al drie weken niet gesproken had. Scherp vond ik ook de analyse van een collega, die stelde dat ik wellicht wel een te hoge werkdruk ervaar juist door dat verantwoordelijkheidsgevoel. Stel dat ik kon proberen eerst wat gas terug te nemen, eerst wat te doen aan verantwoordelijkheidsgevoel en dan pas caseload weer uit te breiden. Maar merk toch stiekem dat me dat wat raakt in mijn trots.

Deze voorsupervisie was meer dan het verkrijgen van inzicht in de manier van werken. Het schrijven van het verslag. We zijn ook echt inhoudelijk met mijn persoonlijk leerproces aan de slag geweest en heeft me een stap verder gebracht in omgaan met en inzicht in mijn persoonlijke gevoelens. Ik heb mogen ervaren dat reflecteren me echt wel lukt.

Het was goed te merken dat er vanaf dag 1 een klik was in onze gesprekken. Je betrokken en open manier waarop je het gesprek leidde. Ook heb ik je positief kritische feedback als verhelderend en prettig ervaren.

Je hebt me geleerd dat supervisie vooral geen therapie is. Dat lijkt me een valkuil waar je voor uit moet kijken. Tegelijk kan het leerproces helend werken en dat heb ik persoonlijk zo ervaren. Het lijkt me mooi en dankbaar werk wanneer je anderen zo kunt helpen in hun leerproces, zoektocht om met hun situatie en relaties in hun werk om te gaan.

Peter, dank je wel.

Het traject vond plaats met op het juiste moment met de juiste supervisor. Peter heeft eigenlijk van al mijn supervisies en intervisies in het verleden een geheel gemaakt. In dit traject zijn een aantal zaken onder 1 noemer gebracht. Hoe zit ik in elkaar, wat zijn mijn motivaties”.

Uiteraard kan mijn manier van communiceren beter. Echter, dat het op mijn werk af en toe spaak liep, kwam m.n. voort it ontevredenheid met mijn bezigheden. Dit traject heeft mij geholpen om sneller stappen te zetten in de richting van een andere carriere. Door middel van dit traject ben ik bewuster gaan nadenken over mijn toekomst. Deze gesprekken hebben op het juiste moment plaatsgevonden. Ik stond op het punt om lange termijn verplichtingen aan te gaan, terwijl ik al twijfels had over mijn motivatie”.

Al met al heeft supervisie in jaar drie heeft er ook voor gezorgd dat ik zelfstandig diepgang kan krijgen in mijn reflecties.

En diepgang kan krijgen in andermans reflecties door middel van vragen stellen. Dit zorgt ervoor dat ik mijn visie op hulpverlening en mijn rol als professional kan verfijnen en kan sturen. Ook merk Ik dat ik gedurende afgelopen half jaar steeds meer mijn inzichten vanuit reflecties in de praktijk inzet. Ik merk dat ik zelfverzekerder ben geworden en (dankzij reflectie en supervisie) beter uitdagingen kan aangaan; zoals feedback geven aan de nieuwe stagiair. Ik maak daarnaast steeds meer keuzes aan de hand van de uitkomsten van mijn reflecties. Supervisie en reflectie neem ik zeker mee als hulpmiddel voor mij als professional.