Wat ik altijd al graag heb gewild…..
Het gebeurt wel eens, maar de laatste tijd steeds vaker. Dan bekruipt me het gevoel dat ik in de verkeerde huid zit. Begrijp me niet verkeerd. Ik bedoel daarmee niet dat ik liever als man, ik bedoel vrouw geboren was. Volstrekt niet!!
Ik heb het over m’n levensinvulling. Wat je normaal gesproken je beroep noemt. Nu zit ik in de zorg..en het bevalt me. Het bevalt me best zelfs! Maar wat me overkomt is dan eigenlijk niet goed te duiden en ook niet goed in de hand te houden. M’n fantasie neemt direct de vrije loop en gaat helemaal los zal ik maar zeggen.
Ik ‘droom’ dan dat ik ergens in een gewone straat met een tentje, noem het een kraam sta. Niet op de markt, maar gewoon alleen in de straat in het centrum van een gezellig stadje. Ik sta er echt m’n stinkende best te doen om wat aan de man te brengen. Gezien mijn roots is niet moeilijk te raden waar het om draait…. natuurlijk, eten! Saté! Ik ruik de geur en proef ook af en toe. Is het wel goed zo en kan het mijn goedkeuring wegdragen?
Ik wil niet onbescheiden klinken, maar ik kan niet anders zeggen dan: zelden heb ik ze zo heerlijk aangeboden. Niet op familie feesten en niet bij vrienden of kennissen. Het wordt drukker en de klandizie is niet mis. En al gaat het me totaal niet om de winst of omzet, van de veel geroemde crisis merk ikniets. Plots word ik ‘wakker’ en keer terug in de werkelijkheid.
Wat ik altijd al graag heb gewild is een bevlieging!
“En een bevlieging moet je als hij opstijgt,… van de hand doen”.